Журнал Ҳаракат №2 (5) 1996. Шеърият саҳифаси
Ёдгор Обид
Янглишмасам, шу йил март ойининг кунларидан бири эди. Ба'зи ишлар билан Истанбулнинг турт тарафига елиб югириб, кечкурун йга кириб келарканман кизим Сайеранинг кунгирок товуши билан каршилашдим: "Адажон, адажон, сизга факс келди". Чарчокларим хам унутилди. Чунки биламан, бу факс хар холда мухожиратда дуненинг турт томонига ейилган "Бирлик"чи дустларимнинг биридан булади. Янглиш-мабман, факс Москвада яшаетган шоир дустимиз, сафдошимиз Едгор Обиддан эди. Едгор ака охирги ше'рларидан намуналар юбориптилар.

Бирирнчи кузим тушган ше'р "Шум улимнинг ширин нафаси..." эди. улим тугрисида юзлаб ше'рлар укиганман. Уларда улим куркинч туйгусу тарктувчи, совук, хаетнинг антиподи, тушкунликнинг ва маглубуятнинг рамзи ва бошкалар килиб курсатиларди.

Едгар аканинг шерларида хам тушкинлик аломатлари булсада, лекин у энг мухим нукта эмасди. Бу ердаги асосий фикр, хар холда мен уни шундай укидим, улимнинг ширин шарпаси борлиги, улим тугрисида факат совук эмас, илик сузлар айтиш мумкинлиги, улим хаетнинг табиий давоми булиб куринаетгани эди. Ва бу фикр мен каби бу дуне курашчисига бошкачарок булиб туюлди.

Дархол Москвага телефон килдим. Аввалига хар доимгидек салом алик, ан'анавий "Кандайсиз?" саволига Едгор аканинг ан'анавий "Чидаса булади" жавоблари. Кейин ярим хазил ярим чин килиб, "Ширин нафасларга бунчалик якин келишга эрта эмасми", деб сурадим. Мавзуни дархол англадилар, кейин бир оз отамлашдик.

Кискача килиб айтганда, Едгор аканинг фикрлари бундайди: "Аллохни тан оларканмиз, улимнинг хаклигини хам тан оламиз.Лекин унунг кучогига шошилмаймиз хам. Зотан бу дунеда хали киладиган ишларимиз куп. "Шум улимнинг ширин нафаси" билан эса мен одамларни бегам булмасликка чакираетибман, хали килинадиган ишларимиз куплигини яна бир бор эслатмокчиман".

Шундан кейин мен ше'рнинг бошка бир нуктасига э'тиборимни каратдим. Едгор ака узлариниг кайсарликларини эслатиб утмокдалар. Кимга? Кимга буларди, улимга-да. Демак, Едгор акамиз узгармаганлар ва уларни осонликча таслим килдирб булмайди.

Уйлайманки, бу хусусият хамма сафдошларимизда бор.

Абдурахим Пулат



--------------------------------------------------------------------------------

Вакт етди. Юзимни силайди сокин -
Умр окшомининг сарин нафаси.
Хоргин кузларимга куйилмокда жим -
Шум улимнинг ширин нафаси.


Куксимда яралар - армонлар кадар,
Колди олисларда тугенлар саси...
Багрига тортмокда узимдек кайсар -
Шум улимнинг ширин нафаси.


Елгиз у. Елгиз мен. Шудир окибат -
Инсон боласининг топган нарсаси...
Умрнинг абадий сокчиси факат -
Шум улимнинг ширин шарпаси.


Афсус, булолмади хеч кимга сабок -
Яратган Аллохнинг олий тухфаси...
Садокат саклагай барчадан купрок
Шум улимнинг ширин шарпаси.


Туркистон, бошингда адолат тожин
Курмоклик куксимда эди хавасим...
Нетай, улгурмадим. Сийпалар бошим -
Шум улимнинг ширин шарпаси.